تحریمها علیه ایران، به بهانة فعالیت هستهای، تشدید این اقدام و ممانعت از ورود دارو به این کشور، خلاف قوانین آمرة بین المللی است. در واقع این عمل در تعارض با حقوق بشر است و کشورهای غربی که مدعی اقدامات بشردوستانه هستند دست به چنین جنایت بیرحمانهای زدند. آنها باید در برابر دهها هزار بیماری که نیاز مبرم به استفادة از دارو دارند پاسخگو باشند. گرچه خواستة پاسخگویی به دور از انتظار است و عملی نمیشود، اما ماهیت سیاسی شورای امنیت سازمان ملل را بیش از پیش هویدا میسازد. این رکن از سازمان ملل تبدیل به ابزاری شده تا اعضای دایمی آن، کشورهای مستقل و مقتدر را در معرض فشار قرار بدهند که در برابر خواستههای قلدرانة این اعضا، سر تعظیم فرود آورند. این قبیل تصمیمات این شورا و سکوت در برابر جنایات میانمار، غزه و مردم چچن و کشورگشاییهای آمریکا به بهانههای واهی در عرصة جهانی دیدگاهها را نسبت به این شورای نه حقوقی، بلکه سیاسی، تغییر خواهد داد. در آیندهای نه چندان دور، سایر کشورها نیز از ایران الگوگیری میکنند و خواستار اصلاحات در حوزة شورای امنیت خواهند شد. این همان چیزی است که غرب از آن واهمه دارد و به دنبال این است که افکار عمومی جهان را علیه ایران بشوراند. سالانه میلیاردها دلار را صرف تبلیغات ضد ایرانی و جنگ روانی علیه مردمان آزادهای میکند که تابع حق و عدالت و گفتمان ضد استبدادی هستند تا تابعیت بیچون و چرا از اربابان غربی.
نظرات شما عزیزان: